ارزیابی درونی گروه گفتاردرمانی دانشگاه علوم پزشکی سمنان

سابقه و هدف: مناسب‌ترین روش برای قضاوت درباره کیفیت آموزش یک گروه آموزشی و مشخص نمودن جنبه‌های قوت و ضعف آن ارزیابی درونی است که توسط اعضای آن گروه انجام می‌شود. با توجه به نقش مهم ارزیابی در کیفیت آموزش، هدف از این مطالعه ارزیابی درونی گروه آموزشی گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی سمنان می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی متغیرهای اهداف آموزشی، مدیر گروه، تجهیزات فیزیکی گروه، فضای آموزشی بالینی، ارزشیابی دانشجویان از نحوه ارائه واحدهای نظری و عملی توسط اعضای هیأت علمی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه و چک‌لیست‌های طراحی شده توسط اعضاء هیأت علمی استفاده شد. این پرسش‌نامه‌ها در اختیار اعضای هیات علمی (جهت ارزشیابی موارد مربوط به اعضای هیأت علمی) و کلیه دانشجویان سال دوم تا چهارم گفتاردرمانی (جهت ارزشیابی دروس تئوری) و دانشجویان سال‌های سوم و چهارم (به‌منظور ارزشیابی دروس بالینی) قرار گرفت. بعد از تکمیل پرسش‌نامه، نتایج بر اساس رتبه‌بندی گورمن از غیررضایت‌بخش تا بسیار قوی با امتیاز 1 تا 5 طبقه‌بندی شد. یافته‌ها: بررسی میانگین به‌دست آمده از ارزشیابی درونی گروه آموزشی گفتاردرمانی، با توجه به جدول گورمن؛ در دروس روان‌شناسی، علوم پایه پزشکی، زبان‌شناسی و تئوری تخصصی رتبه بیش از حد رضایت‌بخش، در دروس بالینی رتبه خوب، در ارزیابی فضاهای فیزیکی و امکانات و تجهیزات آموزشی توسط اعضای هیات علمی و دانشجویان رتبه غیررضایت‌بخش، و در ارزشیابی مدیر گروه و اعضای هیات علمی رتبه رضایت‌بخش را به خود اختصاص داده است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که گروه آموزشی گفتار‌درمانی با توجه به امکانات و شرایط موجود بر اساس طبقه‌بندی گورمن در طبقه رضایت‌بخش قرار می‌گیرد بدیهی است برای رسیدن به سطح ایده‌آل نیاز به تجدید نظر و تغییرات لازم جهت ارتقاء کیفیت وجود دارد بدین منظور اعضای هیأت علمی، کارشناسان گروه و نیز دست اندرکاران بخش آموزش باید اهتمام بیش‌تری در جهت رفع نقاط ضعف و نیز تقویت هر چه بیش‌تر نقاط قوت خود داشته باشند.